Arbeidsplaatsen

De twee belangrijkste redenen om ze op te sporen en onschadelijk te maken zijn:

1. Gebiedsontwikkeling
2. Omgevingsveiligheid

Nederland is een welvarend land. Met het groeiende aantal mensen is onze ruimte beperkt. Dat betekent dat er spaarzaam moet worden omgegaan met vierkante meters. Gebieden worden ontwikkeld. Gefaseerd wordt een initiatief of een idee uitgewerkt, voorbereid en uitgevoerd om vervolgens in exploitatie te worden genomen. Denk bijvoorbeeld aan woning- en utiliteitsbouw, herstructurering en/of optimalisering van de infrastructuur (spoor- en wegennet). Dit gaat veelal nooit zonder dat een schop in de grond verdwijnt of op een andere manier de grond wordt geroerd. Afhankelijke van de locatie of plaats bestaat nog steeds de mogelijkheid explosieven tegen te komen.

Bedrijfshulpverlening

Vóór 2007 gold als regel binnen de Arbowet dat een werkgever één BHV'er moest hebben op de 50 medewerkers. Na dit jaar heeft de overheid besloten deze eis niet meer verplicht te stellen. Deze verantwoordelijkheid ligt duidelijk bij de werkgever zelf. Het aantal BHV'ers hangt van meerdere factoren af. Deze zijn onder meer:

• Grootte en complexiteit van het bedrijf;
• Aantal medewerkers;
• Werkzaamheden en de bijbehorende gevaren en risico’s;
• Locatie.

Een BHV'er levert een bedrijf bijstand in het:

Een BLEVE met een tankauto, een stofexplosie of een overvulincident met een opslagtank. Risico’s met een kleine kans dat ze voorkomen, maar als ze plaatsvinden is de impact enorm. Je wilt dat je medewerkers hierop voorbereid zijn, zodat ze indien nodig adequaat regeren. De beste manier om iets te leren is door het te ervaren, zegt een eeuwenoude wijsheid.

Lao Tse

If you tell me I will listen

If you wil show me I will see

If you let me experience I will learn

 

Maar veel risicosituaties zijn in de praktijk niet of slechts heel moeilijk na te bootsen. Virtual Reality (VR) benadert de werkelijkheid. Met Virtual Reality plaats je de medewerker in een vrijwel realistische kopie van de werkelijkheid. Hierin is elk denkbaar scenario mogelijk.

In dit laatste van vier artikelen over robotveiligheid wordt ingegaan op veiligheid van de 'collaborative robot'. Een huwelijk tussen mens en machine op de werkvloer, bedoeld om zware of langdurige taken over te nemen. De robot als assistent van de mens. Ideaal toch?

Wat zegt de norm ons?

Er was een tijd dat robots veilig afgeschermd in robotcellen aan de slag waren om een voorgeprogrammeerde taak af te handelen. De beweegbare afscherming, voorzien van een toegangsdeur met interlock en toegangsaanvraag zorgde ervoor dat overeenkomstig de Machinerichtlijn 2006/42/EG de machine veilig tot stilstand gebracht kon worden om daarna de toegangsdeur vrij te geven om naar binnen te stappen voor werkzaamheden.

Veel bedrijven realiseren zich dit nog onvoldoende. De bedrijven beperken zich bij het uitbreken van de brand door snel 112 te bellen en het gebouw te ontruimen. Dat is prima natuurlijk, eerst de mensen in veiligheid brengen en de externe hulpverlening alarmeren. Verder ondernemen de bedrijven weinig en gaan zitten wachten op de externe hulpverleningsdiensten, waaronder de brandweer.

Maar is die externe hulpverlening nog wel echt hulpverlening?

Op 9 mei 2008 vond in een scheepswerf in de Drentse plaats De Punt een zeer grote brand plaats waarbij drie brandweermannen om het leven kwamen. Deze brand is achteraf uitgebreid onderzocht en heeft een omslag in het denken van de brandweer teweeggebracht als het aankomt op brandbestrijding in industriële gebouwen.